Miód akacjowy jako jeden z nielicznych gatunków miodu posiada bardzo jasną barwę. Kolor ten bardzo często określany jest jako jasno słomkowy, czy też żółto słomkowy. W postaci płynnej, tak zwanej patoki, jest tak bardzo jasny, że wydaje się on być nawet bezbarwny. Po krystalizacji najczęściej przybiera on barwa biała, albo jasno żółtą. Niemniej jego krystalizacja przebiega bardzo powoli i miód nawet przechowywany przez kilka miesięcy może mieć postać płynną.
Jest to miód, który na pewno przypadnie do gustu osobom lubiącym słodycze, gdyż posiada on bardzo słodki smak. Dzięki temu nie będziemy mieli na pewno problemu z przekonaniem do niego małych dzieci.
Pośród wielu gatunków miodu, tylko nieliczne są w pełni przez nas rozpoznawalne. Wynika to z tego, że różne gatunki miodów są bardzo do siebie podobne, zarówno w smaku jak i wyglądzie. Oznacza to więc, że w większości przypadków dany gatunek miodu potrafią rozpoznać tylko osoby, które orientują się dość dobrze w tej dziedzinie.
Istnieje jednak kilka rodzajów miodu, które posiadają swoisty charakter, który pozwala łatwiej je określić. Są to różnego rodzaju cechy charakterystyczne, które na pewno każdy z nas zauważy.
Miód gryczany jest właśnie jednym z tych miodów, które są dość mocno charakterystyczne. Jego główną cechą rozpoznawalną jest kolor, który jest ciemnej barwy. Kolor ciemno-brązowy oraz intensywny zapach kwiatów gryki są jego znakami szczególnymi. Jego swoisty ostry smak bardzo często sprawia, że jest niezbyt lubiany przez dzieci.
Miód koniczynowy jest stosunkowo rzadko spotykaną odmianą miodu.
Przeważnie występuje w większej zawartości w miodzie wielokwiatowym, jednakże przy odpowiednio sprzyjających warunkach pogodowych jest możliwe uzyskanie czystego miodu koniczynowego.
Miód koniczynowy pozyskać można z koniczyny białej i czerwonej. Kwitniecie obu tych gatunków roślin w jednym czasie daje miód o szczególnych walorach smakowych i intensywnie żółtym kolorze. Właśnie żółciutki kolor wyróżnia ten miód spośród innych miodów.
Pszczeli miód lipowy jest przez wielu znawców tego przysmaku uważany za jeden z najlepszych rodzajów miodu.Uzyskanie czystego miodu w naturalnych warunkach jest dość trudne. Wszystko to za sprawą faktu, iż lipa jest drzewem stosunkowo rzadko spotykanym w naszym kraju. Ponadto drzewa te najczęściej rosną przy drogach, czy też parkach. Bardzo trudno jest odnaleźć większe skupisko takich drzew, szczególnie takich rosnących w sprzyjających warunkach, czyli z dala od spalin samochodów. Tym bardziej miód lipowy jest bardzo cenny. Jego unikatowość oraz niesamowite właściwości wynikają z nektaru lipy.
Miód lipowy podobnie jak napar z kwiatów lipy posiada właściwości lecznicze szczególnie na dolegliwości górnych dróg oddechowych jak i typowe przeziębienia.
Miód nawłociowy jest mało popularną odmianą miodu. Pszczoły wytwarzają go z nektaru kwiatu nawłoci potocznie zwanym mimozą. Charakteryzuje się jasno żółtą barwą i lekko kwaskowym smakiem.
Dobroczynne właściwości tego wyrobu pszczelego są znane od kilkuset lat. Już ludzie pierwotni czy wieku starożytnego stosowali ten naturalny środek na wiele trapiących ich problemów. Uważany był również, jako nektar życia. Wszakże Hipokrates twierdził, iż jest środkiem przedłużającym życie. Od tamtych czasów minęły już setki tysięcy lat, jednak miód nadal jest stosowany i spożywany.
Miód nawłociowy, jako że jest mało popularną odmianą a co się z tym wiąże i trudniej dostępną- często jest zastępowany podobnym suplementem.
Pszczeli, miód rzepakowy jest bardzo popularnym miodem w naszym kraju. Łatwo go rozpoznać po bardzo jasnym kolorze. W postaci płynnej ma kolor słomkowy. Natomiast po skrystalizowaniu przybiera barwę jasnożółtą, kremową. Ze względu na dużą zawartość glukozy w miodzie rzepakowym bardzo rzadko spotyka się go w postaci płynnej.
Krystalizuje się on w ciągu kilku dni po odebraniu pszczołom, a niekiedy nawet w plastrach. Aby móc cieszyć się płynnym miodem rzepakowym najlepiej kupować go w czasie jego wybierania, czyli na przełomie maja i czerwca. Niemniej skrystalizowany miód nie traci żadnych właściwości biotycznych, a podgrzewany, aby posiadał postać płynną wiele traci. Dlatego znacznie lepiej jest nabywać ten gatunek miodu już w postaci krupca, szczególnie jeśli zależy nam na jego właściwościach leczniczych.
Miód pszczeli wielokwiatowy jest bardzo smacznym pszczelim produktem.
Jest to najczęściej spotykana odmiana miodu i cechuje go różnorodność składników oraz smaków.
Miód nektarowy z nektaru kwiatów wiosennych jest jasny i słodki. Natomiast miód wielokwiatowy z nektaru roślin jesiennych ma ciemniejszą barwę i bardziej gorzki smak.
Niewątpliwie miód jest jednym z najbardziej naturalnych kosmetyków, przypraw i suplementów leczniczych. Częste jego spożywanie zapobiega problemom z sercem, żołądkiem, jelitami.
Miód jest ceniony za swoje walory smakowe i lecznicze od wielu setek lat. Już ludzie pierwotni zdobywali do z pszczelich gniazd. W Starożytności, pszczoły stanowiły przedmiot kultu a miód nazywany był eliksirem życia. Miód także spożywali młodzi małżonkowie, po nocy poślubnej, aby zapewnić sobie zdrowe potomstwo.
Wszyscy wiemy, że miód produkują pszczoły. Jednak, w jaki sposób wytwarzają tak znakomity i esencjonalny produkt?
Miód wrzosowy jest bardzo esencjonalny i posiada silny naturalny zapach wrzosu dzięki zawartości olejków eterycznych i stu dwudziestu innych substancji, pochodzących z nektaru. Jego smak jest raczej gorzkawy i ostry, co jest mało popularnym zjawiskiem wśród odmian miodu. Ten rodzaj miodu nie zawiera wielu witamin, za to ich brak rekompensuje duża zawartość enzymów i wolnych aminokwasów.
Miód pszczeli 
Miód koniczynowy jest stosunkowo rzadko spotykaną odmianą miodu.
